Alleen in de natuur in Lapland- voorbereiding deel 2

Naast het maken van kleding, ben ik ook bezig met het verbouwen van mijn busje—een droom die ik al jaren had en vorig jaar eindelijk kon waarmaken.

Het plan: met mijn bus op pad gaan om mijn eigen documentaires te maken.

Hoewel ik inmiddels wat handigheid heb opgedaan in werken met mijn handen, loop ik tijdens het klussen nog regelmatig tegen mezelf aan. Maar zoals ik in mijn vorige blog al schreef, heb ik de afgelopen tijd flink geoefend in geduld en doorzettingsvermogen. Daardoor voel ik veel minder de neiging om dingen af te raffelen of snel "even" af te willen maken.

Een grote bus als de VW Crafter verbouwen is geen klein project, zeker niet als je alles goed wilt isoleren én drie dagramen wilt plaatsen. De eerste keer gaat eigenlijk altijd iets mis, maar juist daardoor leer ik hoe het de volgende keer beter kan. Net als in de natuur is ook klussen een proces van evolutie: je groeit, je past je aan, en je wordt er steeds beter in.

Wat ik vooral leer in deze fase van mijn leven, is om echt de tijd te nemen. Om te voelen, te vertrouwen, en gewoon te doen. In een wereld die gewend is geraakt aan directe resultaten met één druk op de knop, kies ik nu bewust voor het langzamere tempo.

Handjes en een getraind klusbrein ontbreekt er hier en daar wel is en dan schiet mijn vriend Thijmen me te hulp. Hij loopt vaak nog wel een sneller tempo dus je kan je voorstellen hoe zo iets gaat ! XD